خوش خیال کاغذی

دستمال کاغذی به اشک گفت: 

قطره قطره‌ات طلاست 

یه کم از طلای خود حراج می‌کنی؟ 

عاشقم! 

با من ازدواج می‌کنی؟ 

اشک گفت: 

ازدواج اشک و دستمال کاغذی! 

تو چقدر ساده‌ای 

خوش خیال کاغذی! 

توی ازدواج ما  

تو مچاله می‌شوی 

چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی 

پس برو و بی‌خیال باش 

عاشقی کجاست؟ 

تو فقط دستمال باش 

دستمال کاغذی دلش شکست 

گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست 

گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد 

در تن سفید و نازکش دوید خون درد 

آخرش دستمال کاغذی مچاله شد 

مثل تکه‌ای زباله شد 

او ولی شبیه دیگران نشد 

چرک و زشت شبیه این و آن نشد 

رفت اگرچه توی سطل آشغال 

پاک بود و عاشق و صاف و زلال 

او 

با تمام دستمال‌های کاغذی 

فرق داشت  

چون که در میان قلب خود 

دانه‌های اشک داشت. 

                                         عرفان نظرآهاری